BLOGS 100 jaar Jo Visser fonds #1

Herinneringen ophalen

Honderd jaar geleden richtte mej. Jo Visser samen met medestanders Vereniging Het Zonnehuis op. Haar wens was een warm tehuis voor chronisch zieken die niet meer thuis verzorgd konden worden. Hoe zij dit deed met 7 stuivers leest u op deze website. Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan zijn (oud-)collega’s, bestuursleden en relaties gevraagd om hun herinneringen vast te leggen in een persoonlijke blog. Hieronder leest u de 1e blog van Danielle Swart, manager van het Jo Visser fonds. Zij geeft deze digitale pen door aan Peterjan van der Wal, geestelijk verzorger van Zonnehuisgroep Vlaardingen. Zijn blog volgt later.

OPKOMEN VOOR EEN ANDER

Toen ik op 15 mei 2003 in dienst trad bij Vereniging Het Zonnehuis, was het net zo’n roerige tijd als nu. Op 15 februari was er een wereldwijde Vredesdemonstratie tegen de Irak-oorlog geweest en het Witte Woede-protest van 15 maart 1989 voor betere arbeidsomstandigheden, een lagere werkdruk en een hardere aanpak van agressie in de zorg stond velen nog in het geheugen gegrift. Het RIVM-rapport ‘Ouderen nu en in de toekomst 2000-2020’ schetste het beeld en de politiek roerde zich met een actiegroep  ‘Zorg geen Markt’ en het Manifest Waardige Zorg Nederland. Artikelen met de titel ‘Verpleeghuiszorg kan alleen maar beter’ en ‘Zorgen om de zorg in verpleeghuizen; het verpleeghuis voorbij’. Het liet mijn werkgever niet koud, aldus de titel van het congres in oktober 2007 ‘Waardige zorg zorgt voor beroering’.

Idealisme
Op 15 mei 2021 werk ik alweer 18 jaar voor deze organisatie waaraan ik mijn hart heb verpand. Van huis uit ken ik de ouderenzorg; mijn moeder was een bevlogen verpleeghuisarts en ik zelf regelmatig vakantiekracht. Ik heb al jong gezien (en geroken) hoe het eraan toe ging in een groot verpleeghuis met hiërarchische verhoudingen. De mensen met dementie zaten in een barak waar zij niet buiten kwamen en waar men de wet Zorg en Dwang nog niet kende. Toch bewonder ik nog steeds het idealisme waarmee het vak werd (en wordt) uitgevoerd. De zinvolle ervaringen die ik toen heb opgedaan, zijn voeding voor de waardevolle  ontmoetingen tussen jong en oud die het Jo Visser fonds nu faciliteert.

Tradities
Als medewerker bestuur en communicatie werkte ik samen met bestuurder Martin Boekholdt en projectleiders Suze Linders en Guus Melkert in villa De Open Ankh te Soesterberg. In die tijd werd elk jaar nog de Zonnehuis-kalender gemaakt en verspreid door de vrijwilligers van de 6 Zonnehuizen in het land. Ook was er een landelijke sportdag waar collega’s uit het land elkaar sportief tegenkwamen. Via de Zonnehuis Academie werden in eigen huis beleidsmatige trainingen gegeven. Hierop volgde het landelijke bureau in Bilthoven: een centrale plek voor opleiding en een eigen kenniscentrum op het gebied van dementie. Mede door de economische crisis is het netwerk in 2010 opgeheven; gelukkig bestaat Ideon BV nog wel als partner in trainingen voor dementieprofessionals!

Innovatie
Na de verhuizing uit Bilthoven is Vereniging Het Zonnehuis in 2012 partner geworden van kenniscentrum Leyden Academy on Vitality and Ageing. Gebaseerd op goede contacten die er al waren met het bestuur van ILC/Zorg voor Later; een platform over langer oud worden. In 2017 is Vereniging Het Zonnehuis omgezet in het Jo Visser fonds. Deels door het sterk verouderde ledenbestand, deels door de ontvlechting met de dagelijkse zorg in de Zonnehuizen. Ondersteuning van vernieuwende onderwijsprojecten is nu een manier om (jonge) mensen op te leiden voor een beroep in Zorg & Welzijn. Daarom is in dit jubileumjaar gekozen voor een duurzaam en innovatief idee: 10 podcasts vóór en dóór ouderen die bemoedigde verhalen vertellen over hoe zij in het leven staan. Net als Jo Visser met haar troostbrieven, waarmee ze zieken een hart onder de riem stak en opkwam voor een ander.