BROOS/lab -SNEAK PEEK- film & plan
SamenLerenAanraken
Het voorbije jaar bracht BROOS/lab mensen met dementie in een verpleeghuis, hun naasten en zorgprofessionals samen om te experimenteren met liefde- en aandachtsvolle aanraking.
Als cognitie en taal het af laten weten, is aanraking essentieel om betekenisvol contact te blijven maken met mensen met gevorderde dementie. Want aanrakingsgevoelige hersengebieden blijven vaak onaangetast door de ziekte. Daarom is het zo jammer, of tragisch zelfs, dat zoveel mensen aanraking van hun dierbaren schromen.
In SamenLerenAanraken onderzocht BROOS/lab met elf families hoe deze verlegenheid te trotseren. Met succes. Alle familieleden zeggen na afloop meer betekenisvol contact te ervaren met hun naasten met dementie. We zijn erin geslaagd een gedeeld gevoel van ongemak aan te wenden en om te buigen naar een verbindende gemeenplaats waar ruimte is om met plezier samen te leren en experimenteren.
Komende tijd doet BROOS/lab uitgebreid verslag van deze gezamenlijke zoektocht. Van de mooiste ervaringen, van de belangrijkste bevindingen, van hoe we te werk gingen, van het aanklooien, van de onoverkomelijke moeilijkheden, van de betekenis ervan voor de toekomst van de (ouderen)zorg. Zo heeft filmmaker Jimena Gabriella Gauna een korte film gemaakt over SamenLerenAanraken. Hierin delen vijf families hun persoonlijke ervaringen. Het is heel bijzonder (al zegt BROOS/lab het zelf) hoe dichtbij we mochten komen. Kijk hier naar een voorproefje van de film!
Ongemak als aanjager van sociale innovatie, maar eerst met verlof.
BROOS/lab, ondergetekende dus, verheugt zich er alvast op alle kennis en kunde uit SamenLerenAanraken verder van waarde te mogen maken. Ook in andere kwetsbare hoeken van het sociale domein dan in de gesloten ouderenzorg alleen.
De (voorlopig) belangrijkste conclusie uit het gezamenlijke onderzoek? Het gaat er om van ongemak een aanjager te maken voor sociale innovatie, in plaats van dat het vernieuwing in de weg zit. Onder de juiste omstandigheden en voorwaarden -*FUN, CLEVER & KIND*- lukt het een gedeeld gevoel van onbehagen aan te wenden en om te buigen naar een verbindende gemeenplaats. (Meer hierover lees je straks in de publicatie SamenLerenAanraken).
Nog even over BROOS/lab zelf. Het is bijzonder te ervaren hoe de afgelopen anderhalf jaar hierin “ineens” alles samenviel: mijn persoonlijke aanvaring met kwetsbaarheid en ongemak, mijn achtergrond als psycholoog en journalist, mijn werkervaring als communicatiemanager op het snijvlak van technologie en samenleving en mijn vormende jaren met de onconventionele horeca-mannen (met wie het ultiem lukte FUN en CLEVER bij elkaar te krijgen en succesvolle gemeenplaatsen te bouwen). Dit samenvallen geeft goede zin voor verder en meer.
De rest van 2022 zet BROOS/lab SamenLerenAanraken in huiselijke kring voort. Om na het moederschapsverlof, ongetwijfeld met nieuwe inzichten, weer verder te bouwen op en aan nieuwe samenwerkingen.